سیستم شنوایی و طریقه محافظت از آن

حس شنوایی یکی از بزرگترین نعمت های الهی می‌باشد که خداوند برای بندگان خود قرار داده است. این حس باعث می‌شود که انسان زیبایی‌های صوتی محیط اطراف خود را درک نماید و از آنها لذت ببرد مانند صدای پرندگان ،صدای شرشر آب، رودخانه ها و آبشارها.

 

سیستم شنوایی ابزار گرانبهایی می باشد که برای ارتباط با دیگران به کار انسان می آید علاوه بر این انسان را از پیشامدهای ناگوار و غیر منتظره آگاه می‌سازد علاوه بر مزیت های یاد شده به انسان در راه رفتن و ایستادن و نشستن تعادل می‌دهد. گوش اندامی دارد به نام حلزونی که این وظایف را به نحو احسن انجام می دهد اگر انسان ها از داشتن چنین عضوی محروم بودند انسان از درک بسیاری از زیبایی‌ها محروم می‌شد و زندگی‌اش با خطر همراه می گردید.

ساختمان گوش 

گوش خارجی  که شامل لاله گوش و مجرای آن می باشد

گوش میانی که از پرده صماخ و استخوان های سندانی، رکابی و چکشی تشکیل شده است.

گوش داخلی که از استخوان های حلزونی و مایع درون آن و سلسله اعصاب مربوط به گوش تشکیل شده است.

هر کدام از قسمت های گوش وظیفه خاصی را انجام می دهد مثلا لاله گوش به صورت آنتن طراحی شده و خطوطی که به صورت برجستگی و فرورفتگی در آن وجود دارد برای هدایت اصوات به درون مجرای گوش می باشد همچنین نرمه گوش برای خنثی کردن فرکانس های زائد صوتی و همچنین ملایم کردن اصوات در هدایت آن به مجرای گوش می باشد. گوش میانی هم برای تقویت و وضوح صدا به کار می رود و همچنین باعث جلوگیری از صدمات وارده به سیستم عصبی گوش میشود. 

 

محافظت از گوش ها 

برای محافظت از گوش ها نباید خود را در معرض صداهای زیاد قرار دهید حداکثر صدای مناسب برای گوشت ۸۰ دسیبل می باشد همچنین سعی کنید که برای تمیز کردن گوش از اجسام تیز و چوب کبریت هرگز استفاده نکنید.

نوشیدن چای بیشترین صدمه را به گوش میزند زیرا یکی از دلایل وزوز کردن گوشت مصرف چای و ماست زیاد می باشد چون باعث غلظت خون میگردد.

یکی دیگر از راههای حفاظت از گوش ها این میباشد که هنگام رفتن به حمام یک قطره روغن بادام تلخ را در هر یک از گوش‌های خود بریزید و بعد از یک ساعت آنها را با دستمال پاک کنید همچنین به این نکته توجه داشته باشید که از مصرف میوه جات و سبزیجات فصل غافل نشوید و روزانه ۶ لیوان آب میل کنید تا خون رقیق شود و دچار ناراحتی‌های گوش نشوید.